KÖR KUYUDA OLSAK BİLE...

Günlerden bir gün köylerden birinde,adamın birinin eşeği kuyunun
birine düşmüş. Niye, nasıl diye sormayın eşek bu.
Hayvancık saatlerce acı içinde kıvranmış anırmış
Sesini duyan sahibigelip bakmış ki vaziyet kötü. 
Zavallı eşeği kuyunun dibinde inliyor. Üstelik yaralı.

Adam hemen köylüleri yardıma çağırmış.
Ne yapılabilecekleri hakkındaki konuşmalar havada kalmış. Sonunda kurtarmaya
değmeyeceğine, kuyuyu toprakla örtmeye karar vermişler.
Ellerine aldıkları küreklerle etraftan kuyunun içine
toprak atmaya başlamışlar. Zavallı hayvan, üzerine gelen toprakları
her seferinde silkinerek dibe dökmüş. Ayaklarının altına aldığı toprak
sayesinde
biraz daha yükselmiş ve sonunda yukarı kadar çıkmış.
Köylüler ağızları açık bakakalmış.
Hayat bazen bizim de üzerimize yüklenir. Üstümüzü toztoprakla
örtmeye çalışanlar çok olur. Bunların üstesinden
sızlanarak
değil,
SİLKİNEREK geliriz.
KÖR KUYUDA OLSAK BİLE...